Να και το φετινό καλοκαίρι , σιγά σιγά αποχωρεί από το παρασκήνιο.
Με αργά βήματα και με ζεστό αέρα μας γνέφει, γεια χαρά .
Να και το φετινό καλοκαίρι , ζήτημα αν σου είπα δυο φορές
πως σ’ αγαπώ. Δεν ήταν καιρός για αγάπες. Η ζέστη εκνευριστική, η δουλειά ολημερίς
και η υπομονή ελάχιστη. Εγώ θα το κάψω το καλοκαίρι μου σου έλεγα γιατί μου αρέσει να
τα δίνω όλα για όλα!
Μα τελικά ούτε φωτιά στην άμμο δεν είδαμε μαζί. Με κατέκλυσαν οι υποχρεώσεις, τα γεγονότα
και οι ακεφιές.
Να και το φετινό καλοκαίρι, αναρωτιέμαι γιατί σε άφησα να
φύγεις. Με το μυαλό στις παραλίες και τα μεθύσια, άφησα στον αέρα ότι θα με
ζέσταινε τα κρύα βράδια του χειμώνα.
Να και το φετινό καλοκαίρι, δεν ξέρω πως τα κατάφερα έτσι
και τώρα αγχώνομαι για τον χειμώνα.
Μα τελικά σου είπα πόσο σε είχα ερωτευτεί ή σε άφησα να
φύγεις χωρίς να το γνωρίζεις;
Γαμώ το , τίποτα δεν θυμάμαι μετά από τόσα μεθύσια.
