Marc Almond - I'm your Karma

Το γράμμα σου

Θέλω να μου γράψεις ένα γράμμα.
Όσα μου λες από κοντά και άλλα τόσα
να τα έχω φυλαγμένα σ' ένα χαρτί.

Μην διστάζεις,
μόνο αυτή τη χάρη σου ζητώ.

Εγώ εδώ θα είμαι και θα σε περιμένω.

Τα πάντα χάνονται γύρω μας
πολλά ξεχνιούνται,
όμως δεν θέλω και τα λόγια σου.

Όταν πονάω ψυχικά 
αυτός ο πόνος γίνεται χιλιάδες βελόνες
που τρυπάνε το κορμί μου.

Άσε μου λοιπόν το γράμμα σου 
να κρατώ,
αν κάποια μέρα φύγεις.

Σε ψάχνω παντού

Σε ψάχνω παντού
δεν ξέρω που συχνάζεις
αλλά βόλτες κάνεις και στο δικό μου μυαλό.

Σαν ένα κυνήγι θησαυρού
μόνο που εσύ είσαι ελεύθερος
και μπορεί να είσαι παντού.

Σε ψάχνω γιατί μου άρεσε ο ρυθμός της ανάσας σου,
η ενέργεια των ματιών σου και η φρεσκάδα της μορφής σου.

Αναζήτησε με και εσύ
ίσως να βρεθούμε στα μέσα του δρόμου.

Σε ψάχνω γιατί μου μετέφερες αυτό που ένιωσες για εμένα
σαν ρεύμα χαμηλής τάσης,
ίσα ίσα να με ξυπνήσει.

Μπορεί να είναι δύσκολο να σε βρω ξανά
ίσως όμως και το αντίθετο.

Εγώ θα ψάξω λίγο ακόμα και ύστερα θα σωπάσω.

Αν δεν σε βρω
τότε όλα ήταν τέλεια σε μια πλαστή ιστορία του μυαλό μου. 

Ήσουν ο έρωτας - Σ.Π. Καββαδάς

Η εσπέρα κοντά μου σ' έφερε
η ανατέλλουσα ημισέληνος.

Ήσουν ο Έρωτας ντυμένος στο χακί
δίχως τόξο, δίχως φαρέτρα με βέλη.

Η νύχτα μακριά μου σε πήρε
η δύουσα ημισέληνος.

Ήσουν ο Έρωτας ντυμένος στο χακί
θήραμα στα χέρια σου η καρδιά μου.

You never questioned who I'd been

The sun was setting and we were hiding in the shadows

Faces only halfway light

I turned around and you moved in

An earnest smile drawing me in

You never questioned who I'd been

Or why  my hands were never prying

Those eyes were only set on me

And what was off, I couldn't place it

One body humming, one heart racing

Because no matter what had happened

And how much you knew I didn't care

When we were there your eyes were shining

You breathed me in like as I was air and you were drowning

My whole body tuning in

Breathing shallow, heartbeats strong

I wish I'd tell you I belonged

I wish I was more fond of lying

I  took your hand, said let's go walk

I think you knew the end was coming

Taking aim, pulling the trigger

You'd think it's hard but I've done worse

I picked the body from the floor

Made it sit straight, gave it a nod

There were no tears, or why's or shouting

Only two bodies

One going limb, one taking off.

Σε νιώθω συνεχώς κοντά μου

Σε νιώθω συνεχώς κοντά μου.

Κάθε φορά βάζω στοίχημα με τον εαυτό μου
πως αν  κοιτάξω πίσω μου
τα μάτια μου θα καρφωθούν με τα δικά σου. 

Δεν έχει σημασία που χάνω το στοίχημα,
είσαι μια αόρατη παρουσία μέσα μου.

Θα τύχει ν' ακούσω το όνομα σου,
όμως δεν θα απευθύνονται σε εσένα.

Ίσως πάλι άλλες φορές, φίλοι θα μου ξυπνήσουν αναμνήσεις
και θ' αρχίσω να μιλώ για εσένα.
Τότε που σε ήθελα και εσύ απλά με κοιτούσες.

Ήμασταν πολύ διαφορετικοί
ωστόσο μαζί σου ήθελα να ζήσω 
το άλλο άκρο του εαυτού μου.

Πόσο αστείο ακούγεται 
όταν λέω πως μέσα από τα μάτια σου
έμαθα τον τρόπο που αγαπάς.

Ζω μια εμμονή πλέον μαζί σου 
και εσύ δεν το γνωρίζεις.

Θα είσαι για πάντα μια μυστήρια παρουσία στη ζωή μου.
Θα είσαι για πάντα ο μεγαλύτερος έρωτας μου.

Έρχομαι να σε βρω

Κάποια βράδια που κοιμάσαι πλάι μου, σωπαίνω
κρατώ την ανάσα μου 
για ν' ακούω τη δική σου.

Μοιάζει τόσο γαλήνια και ξεχωριστή 
που θα την αναγνώριζα ανάμεσα σε χιλιάδες.

Ύστερα, θα γυρίσεις πλευρό
και θα στρέψεις το σώμα σου προς το μέρος μου.

Τα μάτια μου καρφωμένα στα βλέφαρα σου 
αδημονούν να τα ανοίξεις.

Και έτσι με την προσμονή αυτή, γλυκά
με παίρνει και εμένα ο ύπνος
πριν καν προλάβω ν' αποτυπώσω την ηρεμία του προσώπου σου.

photo: Theo van Rysselberghe - Sleeping Woman

Άλλο ένα καλοκαίρι

Να και το φετινό καλοκαίρι , σιγά σιγά αποχωρεί από το παρασκήνιο. Με αργά βήματα και με ζεστό αέρα μας γνέφει, γεια χαρά .

Να και το φετινό καλοκαίρι , ζήτημα αν σου είπα δυο φορές πως σ’ αγαπώ. Δεν ήταν καιρός για αγάπες. Η ζέστη εκνευριστική, η δουλειά ολημερίς και η υπομονή ελάχιστη. Εγώ θα το κάψω  το καλοκαίρι μου σου έλεγα γιατί μου αρέσει να τα δίνω όλα για όλα!

Μα τελικά ούτε φωτιά στην άμμο δεν είδαμε μαζί.  Με κατέκλυσαν οι υποχρεώσεις, τα γεγονότα και οι ακεφιές.

Να και το φετινό καλοκαίρι, αναρωτιέμαι γιατί σε άφησα να φύγεις. Με το μυαλό στις παραλίες και τα μεθύσια, άφησα στον αέρα ότι θα με ζέσταινε τα κρύα βράδια του χειμώνα.

Να και το φετινό καλοκαίρι, δεν ξέρω πως τα κατάφερα έτσι και τώρα αγχώνομαι για τον χειμώνα.

Μα τελικά σου είπα πόσο σε είχα ερωτευτεί ή σε άφησα να φύγεις χωρίς να το γνωρίζεις;

Γαμώ το , τίποτα δεν θυμάμαι μετά από τόσα μεθύσια.

Με την ψυχή στο στόμα

Τρέχω να σε φτάσω.
Τρέχω για τα θέλω μου.
Τρέχω γιατί μου αρέσεις. 

Από πίσω σου, πατώ πάνω στις δικές σου πατημασιές λες και ακολουθώ το δρόμο της καρδιάς σου. Σε λάσπες και σε αμμουδιές, σε δρόμους και λίμνες. Είμαι ούτε πολύ κοντά ούτε πολύ μακριά. Κρατάω απόσταση ασφαλείας μήπως καμία μέρα γυρίσεις και καθώς με κοιτάξεις να μου δείξεις άλλο δρόμο να πάρω σηκώνοντας το χέρι σου και δείχνοντας μακριά.

Έχουν ρυθμό τα βήματα σου. Κάποιες φορές είναι βαριά και σέρνονται στην άσφαλτο, ενώ άλλες είναι ανάλαφρα σαν να περπατάς πάνω σε βαμβάκι. Όταν αγχώνεσαι και όταν γελάς το νιώθω. Δεν μπορείς πλέον να μου κρυφτείς γιατί ζω μέσα στα σημάδια που αφήνεις στο πέρασμα σου.

Έχουμε περπατήσει μαζί, έχουμε τρέξει και για κακή μου τύχει έχω σκοντάψει και μαζί σου. 
Είναι μέρες που λαχανιάζω, με την ψυχή στο στόμα σ' ακολουθώ, για να σε φτάσω και άλλες που σε σπρώχνω από πίσω για να προχωρήσεις, να ζήσεις την επόμενη μέρα, να χαρείς!

Δεν ξέρω ως πότε θα σ' ακολουθώ. Ίσως μέχρι να νιώσεις και πάλι δυνατός και να μην φοβάσαι να κοιτάζεις πίσω. Ίσως πάλι μέχρι να νιώσω εγώ δυνατή και να αρχίσω να χαράσσω το δικό μου δρόμο, να σταματήσω να βασίζομαι στα βήματα σου.

Μέχρι εκείνη τη μέρα έχουμε καιρό ακόμα. Σε άκουσα να λες σε κάτι φίλους πως αύριο θα πας να περπατήσεις το βράδυ στην παραλία. Μαζί σου θα είμαι και εγώ εκεί.
Να πάμε νωρίς για να δούμε και το ηλιοβασίλεμα που μου αρέσει πολύ, σου φωνάζω!
Μα εσύ που να με ακούσεις...

Κίτρινες φωτογραφίες

Θα σου πω τι μου αρέσει.
Μου αρέσουν οι κίτρινες φωτογραφίες.

Οι στιγμές που φωτογραφίσαμε για να τις βλέπουμε ξανά και ξανά
να παλιώνουν.

Λησμονώ την μελωδία που είχε το γέλιο σου.
Οι κόρες τον ματιών σου κατάμαυρες 
με υπνώτιζαν.

Αγαπώ τις κίτρινες φωτογραφίες όπως αγάπησα και εσένα.

Με χαμόγελο πατούσαμε και οι δυο το κουμπί 
και αμέσως γεννιόταν μια ανάμνηση.

Σ' αγαπώ,
κάποτε στο είχα πει.
Τώρα πια δεν ξέρω πόσο έχουν κιτρινίσει αυτές οι λέξεις...