Σάββατο 26 Απριλίου 2014

Ανεβοκατεβάσματα


Πέρασαν από πάνω μου δυο δεκαετίες 
και ακόμα δεν έμαθα σχεδόν τίποτα.

Μικρές γλειψιές,
κάποιες πικρές
κάποιες αλμυρές .

Άλλες γλυκιές 
και άλλες καυτερές.

Σίγουρα οι δύσκολες στιγμές δεν είναι ευχάριστες 
αλλά κανείς δεν μεγάλωσε σωστά 
μόνο με τις εύκολες καταστάσεις.

Πρέπει να είσαι καλά με τον εαυτό σου 
για να πεις στο τέλος μιας δυσκολίας, ευχαριστώ.

Το πιο δύσκολο απ’ όλα είναι μέσα στα πολλά τα μέλια και ζαχαρωτά
 να καταπιείς το κατακάθι του καφέ.

Ωριμάζεις όταν μαθαίνεις να χάνεις.
Μεγαλώνεις όταν προσπαθείς να αποκτήσεις.
Ζεις όταν αντέχεις.

Έχω πολλά ακόμα να μάθω.

Φοβάμαι να αναφέρω τα δύσκολα
αλλά όταν έρθουν θα ψιθυρίσω μέσα μου "μπορώ".

Γιατί αν δεν προσπαθήσω,
τι αξία θα έχω;

Γιατί αν δεν χαμογελάσω,
πως θα ζήσω τη χαρά;

Στους δρόμους, μέσα σε στενά, σε υπόγεια και ουρανοξύστες 
θα βρεις χαρές και λύπες.

Και σε ρωτώ, 
εσύ τι θα κρατήσεις για το μετά;

Τρίτη 11 Μαρτίου 2014

Μια ανούσια άφιξη


Μια ανούσια άφιξη
Μια βίαιη παραμονή
Μια πονεμένη φυγή

Το κεφάλι μου στον ώμο σου
Τα χείλη σου στα μαλλιά μου
Η αγάπη ανάμεσα

Μια βιαστική αγκαλιά
Ένα απλό άγγιγμα
Ένα απαλό φιλί

Και μετά αντίο

Αν ήταν να έρθεις
Μόνο για να μου θυμίσεις πόσο μου λείπεις

Ας μην ερχόσουν καθόλου.


photo: So Far Away: Tribute To The Rev.

Τρίτη 4 Μαρτίου 2014

Ένας σωρός στο δρόμο



Γιατί πια κάνεις πως δεν με θυμάσαι;
Όρκους είχαμε δώσει για πάντα να μείνουμε μαζί.

Ήλπιζα σε αυτή την υπόσχεση,
νόμιζα ότι ήταν αληθινή. 

Πλέον δεν μου μιλάς
δεν με κοιτάς
και αμφιβάλλω αν ακούς έστω και την πνοή μου.

Σε επηρέασε το πλήθος γύρω σου και παραστράτησες.
Έπεσες και αντί να σηκωθείς 
έμαθες να σέρνεσαι. 






photo from http://pennyherscher.blogspot.gr/

Κυριακή 23 Φεβρουαρίου 2014

Marc Almond - I'm your Karma

Το γράμμα σου


Θέλω να μου γράψεις ένα γράμμα.
Όσα μου λες από κοντά και άλλα τόσα
να τα έχω φυλαγμένα σ' ένα χαρτί.

Μην διστάζεις,

μόνο αυτή τη χάρη σου ζητώ.

Εγώ εδώ θα είμαι και θα σε περιμένω.


Τα πάντα χάνονται γύρω μας

πολλά ξεχνιούνται,
όμως δεν θέλω και τα λόγια σου.

Όταν πονάω ψυχικά 

αυτός ο πόνος γίνεται χιλιάδες βελόνες
που τρυπάνε το κορμί μου.

Άσε μου λοιπόν το γράμμα σου 

να κρατώ,
αν κάποια μέρα φύγεις.

Σάββατο 30 Νοεμβρίου 2013

Σε ψάχνω παντού



Σε ψάχνω παντού
δεν ξέρω που συχνάζεις
αλλά βόλτες κάνεις και στο δικό μου μυαλό.

Σαν ένα κυνήγι θησαυρού
μόνο που εσύ είσαι ελεύθερος
και μπορεί να είσαι παντού.

Σε ψάχνω γιατί μου άρεσε ο ρυθμός της ανάσας σου,
η ενέργεια των ματιών σου και η φρεσκάδα της μορφής σου.

Αναζήτησε με και εσύ
ίσως να βρεθούμε στα μέσα του δρόμου.

Σε ψάχνω γιατί μου μετέφερες αυτό που ένιωσες για εμένα
σαν ρεύμα χαμηλής τάσης,
ίσα ίσα να με ξυπνήσει.

Μπορεί να είναι δύσκολο να σε βρω ξανά
ίσως όμως και το αντίθετο.

Εγώ θα ψάξω λίγο ακόμα και ύστερα θα σωπάσω.

Αν δεν σε βρω
τότε όλα ήταν τέλεια σε μια πλαστή ιστορία του μυαλό μου. 

Δευτέρα 28 Οκτωβρίου 2013

Ήσουν ο έρωτας - Σ.Π. Καββαδάς

Η εσπέρα κοντά μου σ' έφερε
η ανατέλλουσα ημισέληνος.

Ήσουν ο Έρωτας ντυμένος στο χακί
δίχως τόξο, δίχως φαρέτρα με βέλη.

Η νύχτα μακριά μου σε πήρε
η δύουσα ημισέληνος.

Ήσουν ο Έρωτας ντυμένος στο χακί
θήραμα στα χέρια σου η καρδιά μου.

Σάββατο 12 Οκτωβρίου 2013

You never questioned who I'd been


The sun was setting and we were hiding in the shadows
Faces only halfway light
I turned around and you moved in
An earnest smile drawing me in
You never questioned who I'd been
Or why  my hands were never prying

Those eyes were only set on me
And what was off, I couldn't place it
One body humming, one heart racing
Because no matter what had happened
And how much you knew I didn't care
When we were there your eyes were shining
You breathed me in like as I was air and you were drowning
My whole body tuning in
Breathing shallow, heartbeats strong
I wish I'd tell you I belonged
I wish I was more fond of lying


I  took your hand, said let's go walk
I think you knew the end was coming


Taking aim, pulling the trigger
You'd think it's hard but I've done worse
I picked the body from the floor
Made it sit straight, gave it a nod
There were no tears, or why's or shouting
Only two bodies
One going limb, one taking off.

Σάββατο 28 Σεπτεμβρίου 2013

Σε νιώθω συνεχώς κοντά μου



Σε νιώθω συνεχώς κοντά μου.

Κάθε φορά βάζω στοίχημα με τον εαυτό μου
πως αν  κοιτάξω πίσω μου
τα μάτια μου θα καρφωθούν με τα δικά σου. 

Δεν έχει σημασία που χάνω το στοίχημα,
είσαι μια αόρατη παρουσία μέσα μου.

Θα τύχει ν' ακούσω το όνομα σου,
όμως δεν θα απευθύνονται σε εσένα.

Ίσως πάλι άλλες φορές, φίλοι θα μου ξυπνήσουν αναμνήσεις
και θ' αρχίσω να μιλώ για εσένα.
Τότε που σε ήθελα και εσύ απλά με κοιτούσες.

Ήμασταν πολύ διαφορετικοί
ωστόσο μαζί σου ήθελα να ζήσω 
το άλλο άκρο του εαυτού μου.

Πόσο αστείο ακούγεται 
όταν λέω πως μέσα από τα μάτια σου
έμαθα τον τρόπο που αγαπάς.

Ζω μια εμμονή πλέον μαζί σου 
και εσύ δεν το γνωρίζεις.

Θα είσαι για πάντα μια μυστήρια παρουσία στη ζωή μου.
Θα είσαι για πάντα ο μεγαλύτερος έρωτας μου.

Τρίτη 10 Σεπτεμβρίου 2013

Έρχομαι να σε βρω



Κάποια βράδια που κοιμάσαι πλάι μου, σωπαίνω
κρατώ την ανάσα μου 
για ν' ακούω τη δική σου.

Μοιάζει τόσο γαλήνια και ξεχωριστή 
που θα την αναγνώριζα ανάμεσα σε χιλιάδες.

Ύστερα, θα γυρίσεις πλευρό
και θα στρέψεις το σώμα σου προς το μέρος μου.

Τα μάτια μου καρφωμένα στα βλέφαρα σου 
αδημονούν να τα ανοίξεις.

Και έτσι με την προσμονή αυτή, γλυκά
με παίρνει και εμένα ο ύπνος
πριν καν προλάβω ν' αποτυπώσω την ηρεμία του προσώπου σου.

photo: Theo van Rysselberghe - Sleeping Woman

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...