Τρίτη 3 Ιανουαρίου 2012

Λείπεις



Λείπεις εσύ και όλα παράξενα φαντάζουν
Είναι φορές που ψάχνω μέσα στο πλήθος να σε βρω.
Λείπεις εσύ που πάντα όταν με αγκάλιαζες χανόταν όλη η Γη.

Πόσο λάθος φαίνονται όλα πλέον.

Τίποτα σωστό.
Τίποτα στην ώρα του.
Τίποτα αρκετό.

Πριν υπήρχε το τέλειο και τώρα ο συμβιβασμός.

Λείπεις εσύ και όλα μένουν πίσω,
λες και ψάχνουν να σε βρουν
για να τα βάλεις εσύ στη θέση τους.
Λείπεις εσύ που πάντα για εμένα τα κατάφερνες όλα.

Τίποτα απόλυτα ευχάριστο.
Πλέον σε όλα υπάρχει μια ρωγμή
είτε μεγάλη είτε μικρή
όμως πάντα είναι αρκετή για να μην χαρώ.

Δευτέρα 14 Νοεμβρίου 2011

Καλημέρα κόσμε




Μέσα στην μελένια αυγή,
ξυπνάει ο κόσμος.

Χρυσές ακτίνες φωτός
και ένα χασμουρητό.

Κάποιοι νυστάζουν ακόμα
και άλλοι έχουν ήδη σηκωθεί.

Πληθείτε στο πρόσωπο και στο στόμα.
Καθαρή μορφή και ανθρώπινη φωνή.

Παρασκευή 4 Νοεμβρίου 2011

Δεν με συγχωρώ

Γιατί σταμάτησα να πιστεύω στον έρωτα; Ποια ήταν αυτή η αρρωστημένη αιτία που με οδήγησε εδώ; Νιώθω οτι προδόθηκα από τα ίδια μου τα συναισθήματα! Εξαπάτησα τον εαυτό μου βλέποντας τα υγρά μάτια μου στον καθρέφτη. Αφού ήξερα πως ο έρωτας είναι κάτι δυνατό από μόνος του, δεν έπρεπε να πιστέψω στην εξέλιξη.
Όπως αρχίζει ο έρωτας, έτσι συνεχίζει και με αυτόν τον τρόπο τελειώνει! Νιώθω τόσο κάθετα και σκληρά  τα λόγια μου, που μου σκίζουν τη γλώσσα. Το βλέμμα θολό και το μυαλό να ψάχνει λύσεις για αυτό που είναι ήδη γραφτό.
Δεν έπρεπε να παρασυρθώ από τις ανέμελες σκέψεις. Αυτές χάνονται με το πέρασμα του χρόνου. Τις πράξεις μου τώρα τι να τις κάνω;
Δεν κρύβονται, δεν ξεχνιούνται, δεν τις συγχωρώ...
Ο έρωτας θα γεννηθεί και αύριο, θα έχει δυνατό χτύπο και θα σε κάνει θηρίο για αγάπη. Έχε τα μάτια σου ανοιχτά!
Μην ακολουθείς τα ήσυχα μονοπάτια, άμα δεν τον ακούσεις, δεν πρόκειται ποτέ να δεις τον καταρράκτη.

Τετάρτη 2 Νοεμβρίου 2011

Μετανιώνω


Αλλάζουν οι στιγμές μέσα σε δευτερόλεπτα!
Τη μια νιώθω χαρούμενη
και την άλλη προσγειώνομαι στην ωμή πραγματικότητα.


Γιατί αλλάζουν τόσο γρήγορα οι στιγμές;
Τη μια νιώθω μοναδική
και την άλλη ένα κορμί που εκπληρώνει πόθους.


Η μαγεία δεν υπήρξε ποτέ και ούτε θα υπάρξει.
Πάντα μόνη θα πρέπει να την φτιάχνω,
ενώ στο επόμενο λεπτό θα μου την καταστρέφουν.


Άμα χαρώ τώρα
θα πικραθώ μετά.
Θέλω να χαρώ, μα θα πονέσω μετά.


Όσο και αν υπόσχομαι στον εαυτό μου ότι δεν θα ονειρευτώ,
όταν έρχεται η στιγμή παραδίνομαι και αυτό είναι το μειονέκτημα μου.


Το ευαίσθητο σημείο μου και μια Ιθάκη.
Το ευαίσθητο σημείο μου και μια ακόμα απογοήτευση!


Είναι μέρες που θέλω να φύγω από το γλυκό κεντρί σου
και άλλες που μου λείπεις,
μα συνήθως όταν είμαι κοντά σου
πονάω.

Πέμπτη 20 Οκτωβρίου 2011

Μου λείπεις



Έχω πέντε μέρες να σ' αγγίξω,
χρειάζομαι την αγκαλιά σου.

Εσύ ξέρεις πότε αναζητώ τη σιωπή
και με παίρνεις μόνο αγκαλιά.

Μου λείπεις.

Δεν είμαστε άτυχοι
όχι, δεν το πιστεύω αυτό
όμως η ατυχία πέρασε αυτόν τον καιρό και από εμάς

Θέλησε να μας χαλάσει τα ζαχαρένια σχέδια μας
και το κατάφερε.

Έκανα υπομονή μέχρι τώρα.
Πλέον δεν θα αντέξω άμα δεν σε δω.

Μου λείπεις σου λέω!

Γελάς γιατί σου αρέσει να τ' ακούς,
όμως εγώ στεναχωριέμαι και δεν στο δείχνω.
Έχεις ήδη πολλά να σ' απασχολούν.

Μου λείπει το χάδι σου.
Μου λείπει η μορφή σου.
Και περιμένω τη στιγμή που θα γίνω ξανά δική σου.

Κυριακή 16 Οκτωβρίου 2011

Για εμένα

Δεν ξέρω τι ήμουν στην αρχή για εσένα. Ίσως απλά μια μορφή, όταν για κάποιους άλλους ήμουν ο παράδεισος για χρόνια αν και δεν τους άφησα καν να με αγγίξουν.


Όταν έμαθα, όταν τα μάτια μου αντίκρισαν την πίκρα έμεινα όρθια. Δεν τόλμησα να αφήσω τον εαυτό μου να πέσει, κομμάτια να γίνει, στο χώμα να θαφτεί. Είμαι εγωίστρια γιατί δεν θα αφήσω τον εαυτό μου να πονέσει. Το έχει πάθει ήδη αρκετές φορές και έχει αντέξει μέχρι εδώ.


Έτσι λοιπόν όπως μένω σκληρή με το παρελθόν μου, θα μείνω στο παρόν και στο μέλλον.
Πικραίνομαι γιατί αλλιώς έβλεπα τα πράγματα και αλλιώς είναι.
Πικραίνομαι γιατί κάτι με βαραίνει από τα παλιά.


Υπάρχει κάτι που μου ξύνει τις πληγές μου και δεν πρόκειται να δείξω ευαισθησίες. Θα φανώ και πάλι δυνατή...

Σάββατο 1 Οκτωβρίου 2011

Καραντίνα

Δεν θέλω να μάθω τίποτα παραπάνω.
Η άγνοια δεν πονά, να το θυμάσαι.


Όσο πιο λίγα μου λες,
τόσο καλύτερα για το παιδικό ακόμα μυαλουδάκι μου.


Μεγαλώνω καθώς  οι μέρες με σπρώχνουν να περάσω το κατώφλι της αντοχής.
Να μπαίνω κάθε τόσο όλο και πιο μέσα σ' ένα φαύλο κύκλο, γεμάτο κυκλώματα και εκτροπές.


Καλύτερα να μην ξέρω τίποτα παραπάνω.
Το σώμα μου δεν αντέχει τα δύσκολα,
φοβάμαι πως μια μέρα θα με παρατήσει και θα εξατμιστεί...

Παρασκευή 9 Σεπτεμβρίου 2011

Σε καλωσόρησα ;

Όταν με κοιτάς
νιώθω τη ζεστασιά των ματιών σου.

Όταν με φιλάς,
ο ήλιος ντροπαλός κοκκινίζει
και οι υπόλοιποι απλώς κοιτούν το ηλιοβασίλεμα.

Καλώς ήρθες στη ζωή μου.

Δευτέρα 5 Σεπτεμβρίου 2011

Ευχούλες



Όταν ήμουν μικρή ζητούσα
κάτι πλαστικό, ψεύτικο.

Όταν άρχισα να μαθαίνω τις χαρές της ζωής ζητούσα
ό,τι θα μ' έκανε να χαμογελώ.

Και όταν αγάπησα εσένα,
σταμάτησα να ζητώ.

Και όταν αγάπησα εσένα,
ένιωθα πως τον κόσμο όλον τον έχω εγώ.

Πέμπτη 1 Σεπτεμβρίου 2011

Το αγόρι της δύσης

Το αγόρι της δύσης
χάνεται στα χρώματα του ήλιου.

Κάτω απ' το καπέλο του
γυαλίζουν δύο μάτια.

Θα σε κάνει να γελάς!

Καθώς θα σου περιγράφει
έρημους τόπους
θα παρατηρείς ένα χαμόγελο
να διαγράφεται στο πρόσωπο του.

Είναι καλό το αγόρι της δύσης,
σου προσφέρει απλόχερα ό,τι ζητήσεις.

Έχει και έναν μεγάλο θησαυρό,
δύσκολα τον χαρίζει
μα εμένα με έχει αφίσει να τον αγγίξω.

Η καρδιά του όμως αξίζει ακόμα πιο πολύ
γιατί με τον ήχο απ΄τα σπιρούνια
χορεύει ρυθμικά.

Είναι έξυπνο το αγόρι της δύσης.

Δεν μπορείς να το ξεγελάσεις
γιατί δεν μιλάει πολύ.
Σκέφτεται καλά την κάθε του κίνηση...

Έχει και όνειρα,
όμως κανείς δεν τα ξέρει.
Τα έχει γραμμένα σ' ένα χαρτί
μέσα στον θησαυρό του.

Δεν πρόκειται να ξεχάσει ποτέ τα όνειρα του,
η μαγεία της ζωής!

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...