Πέμπτη 20 Οκτωβρίου 2011

Μου λείπεις



Έχω πέντε μέρες να σ' αγγίξω,
χρειάζομαι την αγκαλιά σου.

Εσύ ξέρεις πότε αναζητώ τη σιωπή
και με παίρνεις μόνο αγκαλιά.

Μου λείπεις.

Δεν είμαστε άτυχοι
όχι, δεν το πιστεύω αυτό
όμως η ατυχία πέρασε αυτόν τον καιρό και από εμάς

Θέλησε να μας χαλάσει τα ζαχαρένια σχέδια μας
και το κατάφερε.

Έκανα υπομονή μέχρι τώρα.
Πλέον δεν θα αντέξω άμα δεν σε δω.

Μου λείπεις σου λέω!

Γελάς γιατί σου αρέσει να τ' ακούς,
όμως εγώ στεναχωριέμαι και δεν στο δείχνω.
Έχεις ήδη πολλά να σ' απασχολούν.

Μου λείπει το χάδι σου.
Μου λείπει η μορφή σου.
Και περιμένω τη στιγμή που θα γίνω ξανά δική σου.

Κυριακή 16 Οκτωβρίου 2011

Για εμένα

Δεν ξέρω τι ήμουν στην αρχή για εσένα. Ίσως απλά μια μορφή, όταν για κάποιους άλλους ήμουν ο παράδεισος για χρόνια αν και δεν τους άφησα καν να με αγγίξουν.


Όταν έμαθα, όταν τα μάτια μου αντίκρισαν την πίκρα έμεινα όρθια. Δεν τόλμησα να αφήσω τον εαυτό μου να πέσει, κομμάτια να γίνει, στο χώμα να θαφτεί. Είμαι εγωίστρια γιατί δεν θα αφήσω τον εαυτό μου να πονέσει. Το έχει πάθει ήδη αρκετές φορές και έχει αντέξει μέχρι εδώ.


Έτσι λοιπόν όπως μένω σκληρή με το παρελθόν μου, θα μείνω στο παρόν και στο μέλλον.
Πικραίνομαι γιατί αλλιώς έβλεπα τα πράγματα και αλλιώς είναι.
Πικραίνομαι γιατί κάτι με βαραίνει από τα παλιά.


Υπάρχει κάτι που μου ξύνει τις πληγές μου και δεν πρόκειται να δείξω ευαισθησίες. Θα φανώ και πάλι δυνατή...

Σάββατο 1 Οκτωβρίου 2011

Καραντίνα

Δεν θέλω να μάθω τίποτα παραπάνω.
Η άγνοια δεν πονά, να το θυμάσαι.


Όσο πιο λίγα μου λες,
τόσο καλύτερα για το παιδικό ακόμα μυαλουδάκι μου.


Μεγαλώνω καθώς  οι μέρες με σπρώχνουν να περάσω το κατώφλι της αντοχής.
Να μπαίνω κάθε τόσο όλο και πιο μέσα σ' ένα φαύλο κύκλο, γεμάτο κυκλώματα και εκτροπές.


Καλύτερα να μην ξέρω τίποτα παραπάνω.
Το σώμα μου δεν αντέχει τα δύσκολα,
φοβάμαι πως μια μέρα θα με παρατήσει και θα εξατμιστεί...

Παρασκευή 9 Σεπτεμβρίου 2011

Σε καλωσόρησα ;

Όταν με κοιτάς
νιώθω τη ζεστασιά των ματιών σου.

Όταν με φιλάς,
ο ήλιος ντροπαλός κοκκινίζει
και οι υπόλοιποι απλώς κοιτούν το ηλιοβασίλεμα.

Καλώς ήρθες στη ζωή μου.

Δευτέρα 5 Σεπτεμβρίου 2011

Ευχούλες



Όταν ήμουν μικρή ζητούσα
κάτι πλαστικό, ψεύτικο.

Όταν άρχισα να μαθαίνω τις χαρές της ζωής ζητούσα
ό,τι θα μ' έκανε να χαμογελώ.

Και όταν αγάπησα εσένα,
σταμάτησα να ζητώ.

Και όταν αγάπησα εσένα,
ένιωθα πως τον κόσμο όλον τον έχω εγώ.

Πέμπτη 1 Σεπτεμβρίου 2011

Το αγόρι της δύσης

Το αγόρι της δύσης
χάνεται στα χρώματα του ήλιου.

Κάτω απ' το καπέλο του
γυαλίζουν δύο μάτια.

Θα σε κάνει να γελάς!

Καθώς θα σου περιγράφει
έρημους τόπους
θα παρατηρείς ένα χαμόγελο
να διαγράφεται στο πρόσωπο του.

Είναι καλό το αγόρι της δύσης,
σου προσφέρει απλόχερα ό,τι ζητήσεις.

Έχει και έναν μεγάλο θησαυρό,
δύσκολα τον χαρίζει
μα εμένα με έχει αφίσει να τον αγγίξω.

Η καρδιά του όμως αξίζει ακόμα πιο πολύ
γιατί με τον ήχο απ΄τα σπιρούνια
χορεύει ρυθμικά.

Είναι έξυπνο το αγόρι της δύσης.

Δεν μπορείς να το ξεγελάσεις
γιατί δεν μιλάει πολύ.
Σκέφτεται καλά την κάθε του κίνηση...

Έχει και όνειρα,
όμως κανείς δεν τα ξέρει.
Τα έχει γραμμένα σ' ένα χαρτί
μέσα στον θησαυρό του.

Δεν πρόκειται να ξεχάσει ποτέ τα όνειρα του,
η μαγεία της ζωής!

Τετάρτη 24 Αυγούστου 2011

Σε απόσταση




Έλα κοντά
μια κίνηση για να σε αγγίξω

είσαι κάτι το παράξενο
που θέλω να ζήσω

στα φιλιά σου να χαθώ,
αυτό μόνο προσπαθώ

η καρδιά μου ξέρει τα πάντα για εσένα
και με παρακινεί να σου μιλώ

όμως εσύ ελάχιστες φορές στάθηκες κοντά μου

από μακριά σε νοιάζομαι
από μακριά σε κοιτάζω
στην αγκαλιά σου θέλω να 'μαι
και τρυφερά να με κοιτάζεις

η φωνή σου να λέει
όσα θέλω να ακούσω

το σώμα σου να μου δίνει
την αγάπη που αναζητώ

θα είμαι και αύριο
ξανά εδώ,
να περιμένω μια κίνηση σου

μα θυμήσου,
είμαι πουλί και ο χειμώνας πλησιάζει.

Τετάρτη 17 Αυγούστου 2011

Εκείνος

Δεν ντρέπομαι να το πω.
Δεν ντρέπομαι να το ομολογήσω.
Ακόμα εκείνον αγαπώ.

Θυμάμαι εκείνα τα μάτια που με έκαναν να κοκκινίζω
καθώς με κοίταζαν τα πρωινά.

Τη γραμμή που σχημάτιζαν τα χείλια
όταν τα βλέμματα συναντιόνταν.

Έτσι έμειναν όλα,
για εμένα δεν υπήρξε τέλος
μια παύση ζούμε τώρα.

Μια μέρα θα γυρίσει ...



Τετάρτη 22 Ιουνίου 2011

Θα φύγω

Θα φύγω,
σου το έχω πει ήδη 
με το βλέμμα μου.


Με πνίγει αυτός ο κόσμος
θα ψάξω να βρω άλλον.


Μην κλαις 
είναι για το καλό μου


αν μ' αγαπάς 
άσε με να φύγω 
δεν νιώθω ελεύθερη πλέον εδώ


έχω εγκλωβιστεί
στον ιστό της λύπης.


Θα φύγω σου λέω 
καλύτερα τώρα 
πριν είναι αργά.


Μόνο άμα θέλεις κάπου κάπου να θυμάσαι 
πως και εγώ πέρασα απ' τη ζωή σου
όπως και άλλα λουλούδια


άνθησα και τώρα φεύγω...

Κυριακή 19 Ιουνίου 2011

Σφραγίδα τέλους


Ποτέ δεν ξέρεις πότε θα χάσεις κάποιον
Και αν ακόμα είναι γνωστό δεν θέλεις να το δεχτείς.

Είναι βιβλία οι ζωές μας, στα έγκατα της γης.
Κανείς μας δεν μπορεί να τα διαβάσει.
Χαρτιά που ξεχειλίζουν από μέσα τους στιγμές.
Κάποια κιτρινισμένα άλλα ολόλευκα με μια σελίδα μόνο γραμμένη και οι άλλες κενές…

Φοβάμαι να χάνω, πόσο μάλλον όταν δεν το περιμένω ...

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...