Παρασκευή 9 Σεπτεμβρίου 2011

Σε καλωσόρησα ;

Όταν με κοιτάς
νιώθω τη ζεστασιά των ματιών σου.

Όταν με φιλάς,
ο ήλιος ντροπαλός κοκκινίζει
και οι υπόλοιποι απλώς κοιτούν το ηλιοβασίλεμα.

Καλώς ήρθες στη ζωή μου.

Δευτέρα 5 Σεπτεμβρίου 2011

Ευχούλες



Όταν ήμουν μικρή ζητούσα
κάτι πλαστικό, ψεύτικο.

Όταν άρχισα να μαθαίνω τις χαρές της ζωής ζητούσα
ό,τι θα μ' έκανε να χαμογελώ.

Και όταν αγάπησα εσένα,
σταμάτησα να ζητώ.

Και όταν αγάπησα εσένα,
ένιωθα πως τον κόσμο όλον τον έχω εγώ.

Πέμπτη 1 Σεπτεμβρίου 2011

Το αγόρι της δύσης

Το αγόρι της δύσης
χάνεται στα χρώματα του ήλιου.

Κάτω απ' το καπέλο του
γυαλίζουν δύο μάτια.

Θα σε κάνει να γελάς!

Καθώς θα σου περιγράφει
έρημους τόπους
θα παρατηρείς ένα χαμόγελο
να διαγράφεται στο πρόσωπο του.

Είναι καλό το αγόρι της δύσης,
σου προσφέρει απλόχερα ό,τι ζητήσεις.

Έχει και έναν μεγάλο θησαυρό,
δύσκολα τον χαρίζει
μα εμένα με έχει αφίσει να τον αγγίξω.

Η καρδιά του όμως αξίζει ακόμα πιο πολύ
γιατί με τον ήχο απ΄τα σπιρούνια
χορεύει ρυθμικά.

Είναι έξυπνο το αγόρι της δύσης.

Δεν μπορείς να το ξεγελάσεις
γιατί δεν μιλάει πολύ.
Σκέφτεται καλά την κάθε του κίνηση...

Έχει και όνειρα,
όμως κανείς δεν τα ξέρει.
Τα έχει γραμμένα σ' ένα χαρτί
μέσα στον θησαυρό του.

Δεν πρόκειται να ξεχάσει ποτέ τα όνειρα του,
η μαγεία της ζωής!

Τετάρτη 24 Αυγούστου 2011

Σε απόσταση




Έλα κοντά
μια κίνηση για να σε αγγίξω

είσαι κάτι το παράξενο
που θέλω να ζήσω

στα φιλιά σου να χαθώ,
αυτό μόνο προσπαθώ

η καρδιά μου ξέρει τα πάντα για εσένα
και με παρακινεί να σου μιλώ

όμως εσύ ελάχιστες φορές στάθηκες κοντά μου

από μακριά σε νοιάζομαι
από μακριά σε κοιτάζω
στην αγκαλιά σου θέλω να 'μαι
και τρυφερά να με κοιτάζεις

η φωνή σου να λέει
όσα θέλω να ακούσω

το σώμα σου να μου δίνει
την αγάπη που αναζητώ

θα είμαι και αύριο
ξανά εδώ,
να περιμένω μια κίνηση σου

μα θυμήσου,
είμαι πουλί και ο χειμώνας πλησιάζει.

Τετάρτη 17 Αυγούστου 2011

Εκείνος

Δεν ντρέπομαι να το πω.
Δεν ντρέπομαι να το ομολογήσω.
Ακόμα εκείνον αγαπώ.

Θυμάμαι εκείνα τα μάτια που με έκαναν να κοκκινίζω
καθώς με κοίταζαν τα πρωινά.

Τη γραμμή που σχημάτιζαν τα χείλια
όταν τα βλέμματα συναντιόνταν.

Έτσι έμειναν όλα,
για εμένα δεν υπήρξε τέλος
μια παύση ζούμε τώρα.

Μια μέρα θα γυρίσει ...



Τετάρτη 22 Ιουνίου 2011

Θα φύγω

Θα φύγω,
σου το έχω πει ήδη 
με το βλέμμα μου.


Με πνίγει αυτός ο κόσμος
θα ψάξω να βρω άλλον.


Μην κλαις 
είναι για το καλό μου


αν μ' αγαπάς 
άσε με να φύγω 
δεν νιώθω ελεύθερη πλέον εδώ


έχω εγκλωβιστεί
στον ιστό της λύπης.


Θα φύγω σου λέω 
καλύτερα τώρα 
πριν είναι αργά.


Μόνο άμα θέλεις κάπου κάπου να θυμάσαι 
πως και εγώ πέρασα απ' τη ζωή σου
όπως και άλλα λουλούδια


άνθησα και τώρα φεύγω...

Κυριακή 19 Ιουνίου 2011

Σφραγίδα τέλους


Ποτέ δεν ξέρεις πότε θα χάσεις κάποιον
Και αν ακόμα είναι γνωστό δεν θέλεις να το δεχτείς.

Είναι βιβλία οι ζωές μας, στα έγκατα της γης.
Κανείς μας δεν μπορεί να τα διαβάσει.
Χαρτιά που ξεχειλίζουν από μέσα τους στιγμές.
Κάποια κιτρινισμένα άλλα ολόλευκα με μια σελίδα μόνο γραμμένη και οι άλλες κενές…

Φοβάμαι να χάνω, πόσο μάλλον όταν δεν το περιμένω ...

Σάββατο 11 Ιουνίου 2011

Θέλω φως



Ποιος έκλεισε τα φώτα ;
Δεν βλέπω τίποτα.

Μ' ακούει κανείς;
Με πνίγει ο φόβος.

Προς τα που να βηματίσω; 
Μπορεί να πέσω, 
να χτυπήσω και να πονέσω πολύ.

Βρέθηκα ξαφνικά μόνη 
σ' ένα σκοτεινό δωμάτιο.

Φοβάμαι να απλώσω τα χέρια,
μήπως πληγωθώ.

Ανατριχιάζω στην ιδέα
πως δεν ξέρω τι μπορεί να γίνει
με μια μόνο στροφή του σώματος μου.

Ποιος είναι τόσο άκαρδος και με παράτησε εδώ ;
Όποιος και να 'ναι, 
με απογοήτευσε πολύ.


Κυριακή 5 Ιουνίου 2011

Απέραντη ανάγκη σ' έχω

Μου είπαν για εσένα
τα κύματα

ότι κάποτε μ' αγάπησες

εκείνο το βράδυ
ήμουν ζαλισμένη,
δεν έδωσα σημασία στα λεγόμενα τους.

Τα κύματα χτυπούν στα βράχια και μετά φεύγουν
έτσι και τα λόγια τους
χτύπησαν την πόρτα της καρδιάς μου
και ύστερα χάθηκαν στο βυθό.

Πνίγηκε η ανάσα μου
μέσα σε δυο λέξεις

κι όμως δεν θα ξεχάσω ποτέ εκείνο το βράδυ,
ούτε το κα΄θε βράδυ που μου έλεγες καληνύχτα.

Ζητώ και πάλι την αγκαλιά σου
για φαντάσου,
κάποτε ήμασταν φίλοι.

Τώρα πια είμαστε τόσο κοντά
μα παράλληλα και τόσο μακριά.

Οι καρδιές μας θέλουν να πουν καλημέρα
όμως τα σώματα κάνουν πίσω.

Δεν θέλω να σε αφήσω,
ακόμα και τώρα δεν είναι αργά
για να σου μιλήσω ...

Κυριακή 29 Μαΐου 2011

Χίλιες κλωστές



Έμπλεξαν οι ζωές μας,
κουβάρι γίνανε
και πλέκουμε ρούχα μαζί
για τον χειμώνα

Ένα κασκόλ φτιάξαμε
να δενόμαστε από το λαιμό
και να μένουμε αγκαλιά

Θα περάσει και τούτος ο χειμώνας
το κρύο θα γίνει ζέστη
και η αγάπη, έρωτας.


Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...