Τετάρτη 24 Αυγούστου 2011

Σε απόσταση




Έλα κοντά
μια κίνηση για να σε αγγίξω

είσαι κάτι το παράξενο
που θέλω να ζήσω

στα φιλιά σου να χαθώ,
αυτό μόνο προσπαθώ

η καρδιά μου ξέρει τα πάντα για εσένα
και με παρακινεί να σου μιλώ

όμως εσύ ελάχιστες φορές στάθηκες κοντά μου

από μακριά σε νοιάζομαι
από μακριά σε κοιτάζω
στην αγκαλιά σου θέλω να 'μαι
και τρυφερά να με κοιτάζεις

η φωνή σου να λέει
όσα θέλω να ακούσω

το σώμα σου να μου δίνει
την αγάπη που αναζητώ

θα είμαι και αύριο
ξανά εδώ,
να περιμένω μια κίνηση σου

μα θυμήσου,
είμαι πουλί και ο χειμώνας πλησιάζει.

Τετάρτη 17 Αυγούστου 2011

Εκείνος

Δεν ντρέπομαι να το πω.
Δεν ντρέπομαι να το ομολογήσω.
Ακόμα εκείνον αγαπώ.

Θυμάμαι εκείνα τα μάτια που με έκαναν να κοκκινίζω
καθώς με κοίταζαν τα πρωινά.

Τη γραμμή που σχημάτιζαν τα χείλια
όταν τα βλέμματα συναντιόνταν.

Έτσι έμειναν όλα,
για εμένα δεν υπήρξε τέλος
μια παύση ζούμε τώρα.

Μια μέρα θα γυρίσει ...



Τετάρτη 22 Ιουνίου 2011

Θα φύγω

Θα φύγω,
σου το έχω πει ήδη 
με το βλέμμα μου.


Με πνίγει αυτός ο κόσμος
θα ψάξω να βρω άλλον.


Μην κλαις 
είναι για το καλό μου


αν μ' αγαπάς 
άσε με να φύγω 
δεν νιώθω ελεύθερη πλέον εδώ


έχω εγκλωβιστεί
στον ιστό της λύπης.


Θα φύγω σου λέω 
καλύτερα τώρα 
πριν είναι αργά.


Μόνο άμα θέλεις κάπου κάπου να θυμάσαι 
πως και εγώ πέρασα απ' τη ζωή σου
όπως και άλλα λουλούδια


άνθησα και τώρα φεύγω...

Κυριακή 19 Ιουνίου 2011

Σφραγίδα τέλους


Ποτέ δεν ξέρεις πότε θα χάσεις κάποιον
Και αν ακόμα είναι γνωστό δεν θέλεις να το δεχτείς.

Είναι βιβλία οι ζωές μας, στα έγκατα της γης.
Κανείς μας δεν μπορεί να τα διαβάσει.
Χαρτιά που ξεχειλίζουν από μέσα τους στιγμές.
Κάποια κιτρινισμένα άλλα ολόλευκα με μια σελίδα μόνο γραμμένη και οι άλλες κενές…

Φοβάμαι να χάνω, πόσο μάλλον όταν δεν το περιμένω ...

Σάββατο 11 Ιουνίου 2011

Θέλω φως



Ποιος έκλεισε τα φώτα ;
Δεν βλέπω τίποτα.

Μ' ακούει κανείς;
Με πνίγει ο φόβος.

Προς τα που να βηματίσω; 
Μπορεί να πέσω, 
να χτυπήσω και να πονέσω πολύ.

Βρέθηκα ξαφνικά μόνη 
σ' ένα σκοτεινό δωμάτιο.

Φοβάμαι να απλώσω τα χέρια,
μήπως πληγωθώ.

Ανατριχιάζω στην ιδέα
πως δεν ξέρω τι μπορεί να γίνει
με μια μόνο στροφή του σώματος μου.

Ποιος είναι τόσο άκαρδος και με παράτησε εδώ ;
Όποιος και να 'ναι, 
με απογοήτευσε πολύ.


Κυριακή 5 Ιουνίου 2011

Απέραντη ανάγκη σ' έχω

Μου είπαν για εσένα
τα κύματα

ότι κάποτε μ' αγάπησες

εκείνο το βράδυ
ήμουν ζαλισμένη,
δεν έδωσα σημασία στα λεγόμενα τους.

Τα κύματα χτυπούν στα βράχια και μετά φεύγουν
έτσι και τα λόγια τους
χτύπησαν την πόρτα της καρδιάς μου
και ύστερα χάθηκαν στο βυθό.

Πνίγηκε η ανάσα μου
μέσα σε δυο λέξεις

κι όμως δεν θα ξεχάσω ποτέ εκείνο το βράδυ,
ούτε το κα΄θε βράδυ που μου έλεγες καληνύχτα.

Ζητώ και πάλι την αγκαλιά σου
για φαντάσου,
κάποτε ήμασταν φίλοι.

Τώρα πια είμαστε τόσο κοντά
μα παράλληλα και τόσο μακριά.

Οι καρδιές μας θέλουν να πουν καλημέρα
όμως τα σώματα κάνουν πίσω.

Δεν θέλω να σε αφήσω,
ακόμα και τώρα δεν είναι αργά
για να σου μιλήσω ...

Κυριακή 29 Μαΐου 2011

Χίλιες κλωστές



Έμπλεξαν οι ζωές μας,
κουβάρι γίνανε
και πλέκουμε ρούχα μαζί
για τον χειμώνα

Ένα κασκόλ φτιάξαμε
να δενόμαστε από το λαιμό
και να μένουμε αγκαλιά

Θα περάσει και τούτος ο χειμώνας
το κρύο θα γίνει ζέστη
και η αγάπη, έρωτας.


Πέμπτη 26 Μαΐου 2011

Το λεωφορείο

Είχε χρώμα κιπαρισσί 
λες και είχε σκοπό να χάνεται 
μέσα στο δάσος της ψυχής σου.


Κάποιοι λένε 
πως ακουγόταν μουσική
καθ' όλη τη διαδρομή


λένε επίσης πως οι θέσεις του
μύριζαν γλυκό τριαντάφυλλο.


Θα άνθιζε ηρεμία μέσα στην ψυχή σου
άμα ανέβαινες.


Άγνωστος ο προορισμός του
αλλά ενδιαφέρουσα η διαδρομή.


Είχες την ευκαιρία να δεις
από τα γυαλιστερά του παράθυρα 
όλον τον κόσμο!


Θα μπορούσε να κρατούσε για πάντα 
τούτο το ταξίδι.


Πολλοί φοβήθηκαν να μπουν.
Πολλοί κορόιδεψαν όσους μπήκαν.
Λίγοι κατάλαβαν τον σκοπό που έχουν στη ζωή.


Εγώ τόλμησα και έκοψα εισιτήριο,
το ίδιο και εσύ


εγώ έκατσα δίπλα στο παράθυρο,
και δίπλα μου εσύ


εγώ κοίταζα τον κόσμο και μάθαινα τι θα πει αγάπη,
εσύ μια μύγα σκότωσες πάνω στο τζάμι.


Κοιτούσα την ανατολή του ήλιου.
Κοιτούσες τη σκιά που έχει το μυρμήγκι όταν ο ήλιος βασιλεύει.


Άκουγα το ρυθμό που χτυπούσε η καρδιά σου.
Άκουσες το φρενάρισμα του λεωφορείου
και η μηχανή έσβησε....


Δευτέρα 9 Μαΐου 2011

Με τα σώματα σε επαφή



Δεν έχω βρει ακόμα πια λέξη να σου πω,
που να κρύβει μέσα της όλα όσα νιώθω.

Μην μ' αφήσεις ούτε στιγμή
απ' τα χέρια σου

μην με βγάζεις από το μυαλό σου.

Βασάνισε με αργά,
να μην χορταίνω τα φιλιά σου.

Με το σώμα
δείξε μου όσα θέλεις να μου πεις

εξάλλου οι λέξεις δεν είναι ικανές να φανερώσουν
όλα όσα θέλεις.

Γι' αυτό πάνε με όπου θέλεις εσύ,
στα πιο μακρινά όνειρα μου!

Μάθε μου πως να βαδίζω
στα κρυφά μονοπάτια της ψυχής σου.

Είμαι σίγουρη ότι μια μέρα θα γίνω δική σου...

Κυριακή 17 Απριλίου 2011

Σιωπή



Μη μου πεις λέξη
ίσως να θέλω πολύ να μάθω,
μα καλύτερη είναι η σιωπή.

Με αφήνει να ελπίζω, να ονειρεύομαι.

Φοβάμαι μήπως τα λόγια σου
γίνουν μαχαίρια
και ένα προς ένα θα καρφώνουν
κάθε ελπίδα μου.

Δεν σε μισώ,
ακόμα και αν είσαι ο δολοφόνος της χαράς μου

ό,τι έχω λατρέψει
δεν χάνει ποτέ την αξία σου για εμένα,
δεν γίνεται πότε κακό.

Δεν νιώθω έτοιμη ν' ακούσω
ακόμα και αυτό που θέλω.

Πόσο γεμάτη νιώθω όταν σ' αντικρίζω
που μου είναι αρκετό.

Λένε πως οι πλατωνικοί έρωτες
δεν ξεχνιούνται ποτέ

όμως εγώ νιώθω πως αν σε γνωρίσω καλύτερα
θα γεννηθεί κάτι πιο βαθύ,

πως θα έρθει εκείνη η μέρα που θα νιώθω σίγουρη,
για όσα έχεις να μου πεις

μέχρι που θα ζητώ και άλλα τόσα.

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...