Τρίτη 14 Δεκεμβρίου 2010

Αόρατη επαφή

Χαράζει
και δεν φαντάζεσαι η αυγή
πόσο σου μοιάζει

θα σε ψάξω
θέλω να σε βρω
δεν μπορείς να μου κρυφτείς

κοντοστέκεσαι πίσω από την άγνοια
μα, σε παρακαλώ
έλα μαζί μου σύμμαχος κατά της σιωπής.

ακόμα και αν ο νους κάνει παραλληλισμούς
μην τον ακούς.
κάνε μου την χάρη,
για εμένα μόνο αυτό ζητώ.

εξάλλου, ποιος νοιάστηκε για τα λεπτά;
ποιος για τα ρολόγια;

όλα αυτά είναι περιττά
τώρα πια δικιά μας η ώρα.

έχω ανάγκη να σου πω,
όσα δεν άκουσες ποτέ.

θέλω να νιώσεις
πως έχεις φτάσει στα πέρατα της γης.

εν λόγο τιμής,
πόσο θα 'θελα να 'μασταν ναυαγοί στο ίδιο νησί.

χωρίς χρόνο, εκεί.

αντίο καθημερινή, μηχανική ζωή.

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...