Παρασκευή 16 Απριλίου 2010

Εσύ

Σε λυπάμαι
και δεν δείχνω κατανόηση,
γιατί ποτέ δεν ήσουν ο εαυτός σου.

Κάθε μέρα γνώριζα
ένα νέο πρόσωπο,
εσένα.

Η καρδιά;
Διχασμένη.
Απροσάρμοστη και άτολμη.
Χαμένη σε μπυραρίες με γυναίκες γυμνές.

Η αλήθεια σου;
Πάλι καλά που θυμήθηκες
και αυτή τη λέξη.

Μα, δεν θα σου απαντήσω,
θα σ' αφήσω να σκεφτείς
από μόνος σου.

Ότι δεν είναι αληθινό καταστρέφεται
ξεχνιέται στο πέρασμα του χρόνου.

Έτσι είσαι εσύ και οι ιδέες σου.

Κάπως έτσι θα ήμουν και εγώ.
Μα άλλαξα δρόμο.

Το αλκοόλ είναι ο αισθηματισμός σου.
Το γυμνό, η σεμνότητά σου.
Και ο χαρακτήρας σου, ένα τσαλακωμένο χαρτί.

σε πυροβολώ...

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...