Σάββατο 12 Δεκεμβρίου 2009

"τικτα" Χριστουγεννα


Τριγύρω άνθρωποι σκυφτοί, χωμένοι στα παλτά τους.
Περπατούν με το πρόσωπο στραμμένο προς το πάτωμα.
Με τα βήματα τους σηκώνουν κύματα.


Δε σε κοιτούν στα μάτια,
χαμηλώνουν το βλέμμα και βαδίζουν γρήγορα.
Προσπερνούν ο ένας τον άλλον αδιάφορα.
Οι άνθρωποι είναι τα μεγαλύτερα κτήνη.


Βρέχει σήμερα.
Στέκομαι στη μέση του πουθενά,
μες το σκοτάδι.
Οι σταγόνες προκαλούν ανατριχίλα στα ακάλυπτα μέρη
του σώματός μου.
Σηκώνω το κεφάλι να δω τ' αστέρια, μα το κατεβάζω γρήγορα.
Όλοι έτσι κάνουνε το χειμώνα τελικά.
Όλοι ψέματα είμαστε.
Άλλοι μικρότερα και άλλοι μεγαλύτερα.
Αλλά είμαστε ψέματα.
Όταν όμως βλέπουμε τον ουρανό να στάζει αλήθεια, μας πιάνει κάτι.
Θέλουμε να γίνουμε καλύτερα κτήνη.
Έτσι είναι, ξυπνάμε λίγο πριν ξανακοιμηθούμε.


Με φιλάς, λίγο πριν πεθάνω.
Σ' αγαπούσα πιο πολύ απ΄τη ζωή μου.

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...